Κάποια στιγμή στη διάρκεια της θητείας του Φρανσουά Μιτεράν ο πολιτικός κόσμος της Γαλλίας συγκλονίστηκε από μια σειρά σκανδάλων, εξαιτίας των οποίων η αξιοπιστία των πολιτικών, μεταξύ των οποίων και του ίδιου, είχε φτάσει στο ναδίρ. Όταν λοιπόν ο Γάλλος πρόεδρος βρέθηκε σε μια συνέντευξη Τύπου αντιμέτωπος με τους δημοσιογράφους, οι τελευταίοι δεν δίστασαν να τον ειρωνευτούν και να τον χλευάσουν.
Η απάντηση του Μιτεράν: "Μην επιχαίρεστε κύριοι. Έρχεται και η δική σας σειρά".
Αυτό το ανέκδοτο μου ήρθε στο μυαλό διαβάζοντας χθες τον φιλιππικό του Στάθη Σταυρόπουλου κατά του δελτίου ειδήσεων του MEGA και ειδικότερα των παρουσιαστών/σχολιαστών Όλγας Τρέμη και Γιάννη Πρετεντέρη.
Οφείλω να ομολογήσω εξαρχής πως κάθε άλλο παρά φαν του Στάθη είμαι. Τον θεωρώ κλασσικό εκπρόσωπο μιας αριστερίστικης νοοτροπίας η οποία αρκείται στην άρνηση, τους αφορισμούς και τις θεωρίες συνωμοσίας περί Εβραίων και μασόνων οι οποίοι επιβουλεύονται την επιούσια χώρα μας.
Όμως ακόμη κι'ένα σταματημένο ρολόι δείχνει τη σωστή ώρα δύο φορές τη μέρα. Εάν ξεπεράσει κάποιος τις υστερίες των πρώτων παραγράφων (περί "κατοχικής κυβέρνησης") θα διαβάσει μια ακριβή περιγραφή αυτού του ανοσιουργήματος που αποκαλείται "Δελτίο Ειδήσεων" του μεγαλύτερου ελληνικού καναλιού.
Ασφαλώς κανένα κανάλι στην τηλεοπτική ιστορία της Ελλάδας δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι παρουσίαζε τα γεγονότα με αντικειμενικότητα. Και το ίδιο το MEGA πάντοτε τη γραμμή των αφεντικών του ακολουθούσε, μέχρι και στις αθλητικές ειδήσεις! Ακόμη όμως και ο μιθριδατισμός της ελληνικής κοινωνίας έχει όρια, τα οποία έχει ξεπεράσει εδώ και καιρό το συγκεκριμένο κανάλι. Ο "καραγκιόζης" Τζαβάρας με την on-air ευθεία επίθεση του στους παρουσιαστές έδειξε πρώτος το δρόμο και κέρδισε τον σεβασμό όχι μόνο του κόσμου αλλά και πολλών δημοσιογράφων.
Ως φαρμακοποιός είχα την ατυχία να διαπιστώσω από πρώτο χέρι το βαθμό στον οποίο έχει ευτελιστεί το κάποτε λειτούργημα της δημοσιογραφίας από τους "έγκριτους" τηλεαστέρες που στόλισε ο Στάθης στο κείμενο του. Το γελοίο θέαμα μεγαλοδημοσιογράφων με κοστούμια Armani και τίγκα στο χρυσαφικό να συζητούν για το ...δράμα που ζουν οι χαμηλοσυνταξιούχοι από τους "ανάλγητους φαρμακοπώλεις" μπορεί να συγκριθεί μόνο με την ευκολία με την οποία αναπαρήγαγαν τερατώδη ψεύδη και ανακρίβειες γύρω από το επάγγελμα μας, κάνοντας όσους γνωρίζουν πέντε πράγματα για τον χώρο να χαμογελούν με νόημα. Το γεγονός μάλιστα ότι αντίπαλον δέος ήταν το κατεξοχήν χαϊδεμένο παιδί του ΔΟΛ (λέγε με Λοβέρδο) έκανε ακόμη πιο ακραία την κατάσταση, στα όρια της αυτοπαρωδίας (π.χ. ο "λαϊκός Καμπουράκης να ισχυρίζεται ότι σχεδόν όλα τα φαρμακεία έχουν 5-6 υπαλλήλους ή ο "σοφιστικέ" Αναγνωστάκης να συγκρίνει τους άνεργους φαρμακοποιούς με τους μαύρους σκλάβους της προ-Εμφυλιακής Αμερικής).
Πολλοί έσπευσαν να απορρίψουν την κριτική του Στάθη επισημαίνοντας ότι το MEGA δεν είναι φιλο-ΠΑΣΟΚικό όπως ισχυρίζεται, απλώς κοιτάει τα συμφέροντα του, όπως πάντα έκανε. Στη συγκεκριμένη περίπτωση αυτό σημαίνει την προστασία και αναβάθμιση του προφίλ του Λοβέρδου έτσι ώστε να πετύχουν σε μερικά χρόνια αυτό που δεν κατάφεραν να κάνουν το 2007 με τον Βενιζέλο: να ελέγξουν μέσω ενός δικού τους ανθρώπου ένα κόμμα εξουσίας. Απόδειξη γι'αυτό τον ισχυρισμό αποτελεί ο φανερός πόλεμος προς υπουργούς όπως η Μπιρμπίλη και η Κατσέλη, οι οποίες δεν είναι αρεστές στους μεγαλομετόχους του καναλιού.
Η επισήμανση είναι σωστή, αυτό όμως κάνει ακόμη πιο καταδικαστέα και εμετική την στάση των δημοσιογράφων που βρίσκονται στο στόχαστρο της κριτικής. Προσωπικά σέβομαι πολύ περισσότερο ένα σκληροπυρηνικό κομματόσκυλο, όπως ο μακαρίτης ο Κακαουνάκης, παρά έναν οσφυοκάμπτη υπάλληλο, έτοιμο να ρίξει στα σκουπίδια όχι μόνο την ιδεολογία του αλλά και κάθε έννοια δεοντολογίας προκειμένου να ικανοποιήσει τ'αφεντικά του. Όπως ορθά επισήμανε άλλωστε ο Τζαβάρας απαντώντας στον Πρετεντέρη "στη μικρή οθόνη φαίνεται ξεκάθαρα ποιός είναι καραγκιόζης". Και τις περισσότερες φορές η εξωτερική εμφάνιση είναι το τελευταίο πράγμα που μετράει προκειμένου κάποιος να ...κατακτήσει αυτόν τον τίτλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου