Την Τετάρτη με την απόφαση του Εφετείου Πλημμελειοδικών δόθηκε τέλος σε μία από τις πιο θλιβερές σαπουνόπερες που ταλάνισαν τον ελληνικό αθλητισμό. Το δικαστήριο
έκρινε αθώους τους Κώστα Κεντέρη και Κατερίνα Θάνου για το περιβόητο ατύχημα τις παραμονές των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, ενώ καταδίκασε τον προπονητή τους Χρήστο Τζέκο για κατοχή παράνομων ουσιών.
Τώρα λοιπόν που μίλησαν όλοι για την υπόθεση αυτή, σχετικοί και άσχετοι, νομίζω πως μπορώ να εκφέρω κι'εγώ την άποψη μου.
1) Είναι τουλάχιστον αφελής όποιος πιστεύει ότι ένας αθλητής υψηλού επιπέδου
δεν χρησιμοποιεί κάθε είδους ουσίες, νόμιμες και μη, προκειμένου να
βελτιώσει τις επιδόσεις του. Κι αυτό ισχύει για ΟΛΑ τα σπορ. Εδώ έχουμε κρούσματα ντόπινγκ σε σχολικά πρωταθλήματα και υπάρχουν ακόμη
άνθρωποι που πιστεύουν πως υπάρχουν καθαροί αθλητές σε επαγγελματικό επίπεδο;
Εκτός
κι αν στην έννοια αθλητές συμπεριλάβουμε τους γιάπηδες που κάνουν
τζόγκινγκ κάθε πρωϊ ή τους συνταξιούχους που παίζουν γκολφ τα
Σαββατοκύριακα.
Ο Κεντέρης και η Θάνου έπαιξαν με τους κανόνες του παιχνιδιού και έχασαν. Δεν ήταν ούτε περισσότερο, ούτε λιγότερο καθαροί από τους συναθλητές τους τους οποίους νίκησαν ή από τους οποίους έχασαν. Όταν ο προπονητής τους είπε πριν μερικά χρόνια ότι "ντοπαρισμένος είναι όποιος πιάνεται" μπορεί να ακούστηκε υπέρμετρα κυνικός αλλά αυτή είναι η σκληρή αλήθεια.
Κατά τη γνώμη μου το ντόπινγκ οφείλει να αποποινικοποιηθεί άμεσα όσον αφορά τους επαγγελματίες αθλητές. Από τη στιγμή που μιλάμε για ενήλικες με σώας τας φρένας δεν έχει κανένα δικαίωμα ούτε το κράτος, ούτε κανείς οργανισμός τύπου ΔΟΕ να τους υποδεικνύει τι θα κάνουν με το σώμα τους ή ποιές ουσίες θα χρησιμοποιούν και ποιές όχι για να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους. Αν ακολουθήσουμε τη λογική που επικαλούνται, ότι προστατεύουν τη υγεία του αθλητή, τότε όφειλαν προ πολλού να βάλουν στον κατάλογο των απαγορευμένων ουσιών τον καπνό και το οινόπνευμα, τα οποία προκαλούν πολύ μεγαλύτερη ζημιά στον ανθρώπινο οργανισμό από τη ναδρολόνη και την ψευδοεφεδρίνη.
2) Η κατηγορία που απευθύνθηκε στους δύο Ολυμπιονίκες ότι "κορόιδεψαν τον κόσμο" μάλλον υποτιμά τη νοημοσύνη του κόσμου και μου θυμίζει την έκπληξη που νοιώθουν οι βουλευτές που καλούνται σε τηλεοπτικά πάνελ εκπομπών τύπου Τριανταφυλόπουλου και ανακαλύπτουν ότι υπάρχει διαφθορά στο Δημόσιο ή πως κάποιοι συνάδελφοι τους κάνουν ρουσφέτια.
Προσωπικά δεν βρήκα περισσότερο κακόγουστο το θέατρο του Κεντέρη από
αυτό του Ρογκ και των συν αυτώ που μιλούν για ολυμπιακό ιδεώδες και
καθαρό αθλητισμό, την ίδια στιγμή που κάποιοι προνομιούχοι αθλητές απολαμβάνουν μιας ιδιότυπης ασυλίας (βλέπε Αμερικάνικη ομάδα μπάσκετ) ή οι εντεταλμένοι της ΔΟΕ
λαμβάνουν αποφάσεις που θα έκαναν υπερήφανο τον Αχιλλέα Μπέο. Ο Κεντέρης και η Θάνουν δεν προσπάθησαν να κοροϊδέψουν τον Έλληνα φίλαθλο αλλά τη ΔΟΕ, οπότε προσωπικά δεν έχω κανένα λόγο να αισθάνομαι προσβεβλημένος ή, πολύ περισσότερο, προδομένος.
Από τη στιγμή που δεν "έπιασαν" κάνα κριτή ή δεν έστησαν κάποια κούρσα, τότε δε βλέπω το λόγο να υποβαθμίσω ή να απαξιώσω τις επιτυχίες τους.
3) Είναι τουλάχιστον αστείο, αν όχι γελοίο, να βλέπεις να ξιφουλκούν εναντίον των αθλητών μας και να αυτοανακηρύσσονται υπερασπιστές του καθαρού αθλητισμού δημοσιογράφοι οι οποίοι σε περιπτώσεις ντόπινγκ που αφορούσαν τα αθλήματα που υπηρετούν ή έχασαν τη φωνή τους, ή ακόμη χειρότερα έπαιξαν ενεργό ρόλο στη συγκάλυψη των υποθέσεων.
Ο "κύριος" Φίλιππος Συρίγος πρωταγωνίστησε στην όλη υπόθεση είτε ως μαϊντανός των καναλιών, είτε ως "αστεράτος" μάρτυρας κατηγορίας. Δεν έπαψε στιγμή να ζητάει την παραδειγματική τιμωρία των αθλητών, το ανελέητο κυνήγι των οποίων είχε αναλάβει εργολαβικά χρόνια πριν. Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι αυτή του η εμμονή είναι δείγμα μαχητικής δημοσιογραφίας αν δεν επρόκειτο για τον ίδιο άνθρωπο που τη στιγμή που γράφω αυτές τις γραμμές βρίσκεται στη Λιθουανία και χειροκροτά με ενθουσιασμό τις προσπάθειες του Γιάννη Μπουρούση με την Εθνική ομάδα μπάσκετ.
Ή για τον ίδιο άνθρωπο που όταν ο παλαίμαχος παίκτης του Περιστερίου Γιάννης Μυλωνάς έκανε
σοβαρότατες καταγγελίες για το ντόπινγκ στο χώρο του μπάκετ, αφιέρωσε στο θέμα, ως αρχισυντάκτης της Ελευθεροτυπίας,
120 λέξεις(!).
Ο έτερος ...αρχάγγελος της κάθαρσης ήταν ο γνωστός και μη εξαιρετέος "εθνικός" σπορτκάστερ και μέτοχος του συγκροτήματος του Sport Fm, Γιώργος Χελάκης. Φρέσκος από τις ...μοδάτες μεταδόσεις του κατά τη διάρκεια του Euro της Πορτογαλίας, ο κύριος Χελάκης πούλαγε και ως εκ τούτου έγινε συχνός θαμώνας των τηλεοπτικών παραθύρων στα οποία αυτοπαρουσιάστηκε ως ...ειδήμων στο θέμα ντόπινγκ, κατακεραύνωνε συλλήβδην αθλητές και αθλήματα ολόκληρα και πρότεινε και αυτός ως μόνο λύση την επιστροφή στις παλιές, καλές εποχές του ερασιτεχνισμού, με μια εσάνς αριστερίστικου ρομαντισμού και αντικαπιταλιστικής καταγγελίας.
Περιέργως ο κύριος Χελάκης δε δείχνει να γνωρίζει τίποτα για ντόπινγκ στο ποδόσφαιρο. Όταν ο Αντίνιο Πουέρτα της Σεβίλλης
βρήκε τραγικό θάνατο, συγκλονίζοντας το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, ο λαλίστατος κατά τ'άλλα κύριος Χελάκης δεν είχε τίποτα να πει, ούτε ο ίδιος, ούτε το συγκρότημα που (συν)διευθύνει.
Όπως επίσης δεν γνώριζε τίποτα για τα ...θαυματουργά φάρμακα με τα οποία πότιζε τους παίκτες του ο Μάκης Ψωμιάδης στην Καβάλα, ούτε τα θεώρησε περισσότερο σημαντικά ως είδηση από το στήσιμο αγώνων. Προφανώς τα λεφτά του στοιχήματος μετρούν περισσότερο σε αυτή την περίπτωση από την υγεία των ποδοσφαιριστών.
Σε κάθε περίπτωση, το βρίσκω εξόχως ειρωνικό να βλέπεις στην οθόνη τον "κόουτς" Χελάκη να ξιφουλκεί κατά των Κεντέρη, Θάνου, Τζέκου, έχοντας από πίσω του για φόντο το σήμα του Sport FM, που δεν είναι άλλο από την σιλουέτα του πρωταθλητή μας ενώ τερματίζει στον τελικό των 200μ. στους Ολυμπιακούς του Σίδνεϊ. Πως το έλεγε ο αείμνηστος Σπύρος Καλογήρου; "Είναι πολλά τα λεφτά Άρη". (Γιώργο σε αυτή την περίπτωση)
4) Όσοι ωρύονται κατά της δικαιοσύνης και μιλούν για λάθος απόφαση, πουλημένους δικαστές, κλπ. ας σκεφτούν πρώτα μερικά πράγματα.
α)Όλοι υποψιαζόμαστε πάνω, κάτω, ότι το διαβόητο τροχαίο ήταν στημένο ή ανύπαρκτο. Όμως για να καταδικαστεί κάποιος στο δικαστήριο δεν αρκούν οι υποψίες, χρειάζονται στοιχεία. Και ακόμη και οι πιο φανατικοί πολέμιοι των δύο αθλητών δεν μπόρεσαν να παρουσιάσουν τίποτε χειροπιαστό. Οι ανώνυμες φήμες μπορεί να αρκούν για να φτιαχτεί ένα γαργαλιστικό ρεπορτάζ αλλά ευτυχώς η δικαιοσύνη για να λάβει αποφάσεις χρειάζεται κάτι πιο πειστικό.
β)Όσον αφορά τους γιατρούς του ΚΑΤ που παρουσιάστηκαν περίπου ως λαμόγια και σκοτεινοί συνωμότες, αντιγράφω τη γνώμη κάποιου που είναι πιο ειδικός σε θέματα στίβου από εμένα:
"Αν πας σε ένα γιατρό και του πεις με πονάει στο τάδε σημείο γιατί έπεσα
με μηχανή δεν θα πάει να κοιτάξει το μέρος αν όντως έπεσες αλλά θα σε
στείλει για ακτινογραφία και λοιπές διαδικασίες. Εκεί ακριβώς την
πάτησαν όμως στο δικαστήριο σε σχέση με τους ιατρούς γιατί πολύ απλά οι
δικαστές δεν έχουν ιδρώσει σορτσάκι. Ο κάθε αθλητής τόσο υψηλού επιπέδου
όσο ήταν η Θάνου (και ο Κεντέρης) και τώρα αν της κάνεις μία μαγνητική
που έχει να αγωνιστεί 5 χρόνια θα δείξει κάποια κάκωση. Αυτό ακριβώς που
φάνηκε και στη μαγνητική της και κανείς δεν μπορούσε να πει αν είναι
από το ατύχημα ή όχι. Η κοπέλα λέει ότι έπεσε με μηχανή. Η μαγνητική
λέει ότι έχει κακώσεις στα οστά κτλ. Πως ακριβώς το δικαστήριο θα έλεγε
όχι δεν πέσανε? Ήταν δεδομένο ότι από το ατόπημα του πρώτου εισαγγελέα
έχασε η Πολιτεία τη δίκη."
